Schinnen-Spaubeek-Sittard 25 april 2019

Als je haar nodig hebt, is ze er!

Een NS wandeling, die start in Spaubeek, maar ik koos als begin voor het wat verder gelegen Schinnen. Het was de appelstroopfabriek, die me daartoe deed besluiten. Canisius, ik herinnerde me de ronde blikjes van vroeger. En inderdaad in Schinnen uitgestapt viel de de fabriek niet te missen.

Aan 3 oude wielrenners de weg naar Spaubeek gevraagd. Simpel, gewoon het fietspad langs het spoor terug en dan ben je er.

Vanaf Spaubeek veel bijna weelderig groen onderweg en heuvels op en af, door dorpjes als Puth en Windraak, langs weiden en aspergevelden en in de verte een landschap met hier en daar wat industrie. Soms over heel smalle paadjes en dan weer over een geasfalteerde rijweg zonder trottoir. De beschrijving was duidelijk, maar het was wel zaak op de rood-witte tekens te blijven letten. Een groot voormalig klooster gepasseerd, is nu een soort ontspanningscentrum. Stil overal, slechts af en toe wat vogelgeluiden, heerlijk!

In Puth zo maar ineens een modeltreinwinkel. Die zijn zeldzaam tegenwoordig. Een betonnen figuur zwaaide naar me. Verderop twee bereidwillig poserende koeien. Het leven kan zo mooi zijn.

En dan nadert Sittard met dat toch wel aardige met terrassen omzoomde Marktplein, waar het nu ook daadwerkelijk markt was. Maar ik ging er aan voorbij. Een rustiek stokbrood van de Hema werd mijn deel. En wat biokarne van AH te gaan.

Vroeg weer in de trein terug, schoenen uit en wat gedommeld gedurende een deel van de reis.

Vrijheid is een groot goed, zo bleek me maar weer eens.