Brussel, de Serres van Laken 30 april 2017

De serres dus oftewel de kassen.

Het was één van de laatste mogelijkheden om dit jaar nog de Serres van Laken te bezoeken. En we wisten al van de praal en pracht daar. Het bleef maar zeuren in en trekken aan één van de reizigers om daar weer heen te gaan. Dus zondag vroeg vertrokken naar Brussel.

Een heel voorspoedige heenreis met weinig verkeer en de cruise control aan. Even gestopt bij Hazeldonk en daarna rap door. Eénmaal ter plaatse om iets over half tien was het al een drukte van belang om het zo maar eens te schrijven. We werden de Vorstenhuislaan op gedirigeerd en vonden achter het monument van koning Leopold I een plekje. Toen aanschuiven in de rij bezoekers langs de stoet van touringcars. Het oversteken van de drukke weg gebeurde begeleid door agenten in groepjes.

In het park ontwaakte het Brusselgevoel in de schrijver. Een soort weldadige rust en tevredenheid, ja dat kan ook zelfs mij overkomen. Heel veel foto’s gemaakt en de ook eens de andere beeldformaten van de camera geprobeerd. Viel niet tegen. 16:9 is toch ook wel mooi. Waanzinnig mooie bloemen en een konijn in het park gezien. Zeker in het begin erg druk, maar verderop kon er weer gewoon geslenterd worden.

Waren de geraniums niet minder hoog dan de vorige keer? Of verbeeldden we ons dat?

De kassen toonden majestueus. Het atelier van de oude koningin sloegen we deze keer over. Weer buiten de kas geraakt nog even de verkoop- en de restauratieruimte bekeken. Prachtig licht! De zon scheen even uitbundig. Terug gelopen naar de auto en voorzichtig langs heel veel wachtende mensen gereden. Een stuk door druk (dat rijmt immers) Brussel gereden waarbij Tom onmisbaar bleek. Ik scheld wel eens op hem, maar deze keer alle lof.

Na een risicovolle tocht (het gevaar van aanrijdingen blijft m.i. groot) weer heel teruggekeerd in Flevoland.