Schiermonnikoog 6 tot en met 8 juni 2017

Lucht en ruimte ..........

Dit leven genoeg vaste grond onder de voeten gehad. Tijd voor een oversteek naar Schier. Nooit geweest en dus ook nooit geweten wat we misten. In veel ieder geval veel regen en wind. Drie dagen lang slechts nu en dan onderbroken door flarden zon en 'gewoon' dikke bewolking. Maar toch leuke dagen. Ander, rustiger publiek dan op toeristische bestemmingen gebruikelijk, rust en ruimte in overvloed. En alles heel overzichtelijk, kleinschalig, hoewel wandelingen daar lang kunnen zijn, gelet op de vorm van het eiland.

Op de heenweg gestopt bij het Tjeukemeer en in Dokkum. Was nog droog. Even door het stadje gelopen en besloten op de terugreis dit uitgebreider te herhalen. Met een kopje koffie en een taartje stilgezeten bij de verjaardag van één van de reizigers. Wat is ze al groot geworden!

Door een Fries landschap met volop wegenbouwactiviteiten verder. Er was een weg aangelegd die Tom T. nog niet kende. Op de nav. leek het of we dwars door de weilanden reden.

Bij de boot was het een rommeltje. Gelukkig vonden we het parkeerterrein toch nog vrij gemakkelijk. De zeereis lonkte. Op de “Rottum” de overtocht gemaakt en langzaam het eiland groter zien worden.

Bij aankomst stonden de elektrische bussen klaar. Eentje zelfs met als opschrift de naam van ons hotel. Van de wandeling van kade naar hotel in de regen zagen we daarom maar af, helemaal toen we merkten dat het vervoer gratis en droog was.

Het hotel ademde een zekere, hier en daar wat vergane, grandeur. Niet voor niets droeg het naam van de de Duitse graaf Bernstorff, die een poosje eigenaar van het eiland was geweest. Al snel na aankomst een stukje gaan wandelen. Langs de huisjes, die netjes naast elkaar stonden, naar de Berkenplas en verder de Badweg af tot het strand waar een eenzaam strandpaviljoen op palen op de reizigers wachtte. De rode vuurtoren gezien en op de terugweg de witte. En overal konijnen.

In het dorp De Spar bezocht en in afwachting van het diner in het hotel op de kamer een uiteraard bescheiden aperitief genomen. Binnen zagen we vanaf een klein Frans balkon dat het buiten regende, hard regende en stormde.

Eén reiziger waagde zich 's avonds nog naar buiten, slechts gehuld in een shirt (en een broek natuurlijk) de storm trotserend naar de dijk aan de zuidkant.

De volgende dag regen. Veel regen. Dat trok een streep door onze plannen. Toch besloten naar het bezoekerscentrum te gaan. Wilden naar Balg, dat ligt aan de oostkant van het eiland. De vraag was of de Balgexpres 's middags ook zou zou rijden in dit gure weer. Gelukkig was dat het geval en om stipt 13.30 uur was het vertrek. De chauffeur van de trekker reed behoorlijk hard door de straatjes en over het strand. Na ongeveer drie kwartier bereikten we Balg. Op zoek naar zeehonden in een vliegende storm en veel nattigheid. De zeehonden waren ook niet gek en bleven lekker in zee. Slechts een paar keer ontwaarden we een zwart 'koppie' in de golvende massa. Na een half uur werd de terugtocht ingezet. Enige minuten later stapten zo waar enkele passagiers uit om te gaan lopen. Stormwind tegen, opstuivend zand en veel water trotserend. Dapper!

Na het diner werd het droog en was zelfs de zon even te zien. Besloten om de westkant van het eiland te verkennen. Prachtig daar het landschap en de zee! Ook nog even gekeken bij de Westerplas en de vogelkijkhut.

Op de laatste dag waren we vervuld van gemengde gevoelens. Enerzijds blij uit de nattigheid te komen, anderzijds een beetje jammer dat het weer het niet toeliet om nog een wandeling richting de bunker te maken. Gelet op het laatste een boot eerder genomen dan de bedoeling was.

Op de terugreis volgens plan nog even Dokkum aangedaan. Het gelaten bij de Jumbo en niet de wandeling over de natte, druilerige stadswallen gemaakt. Langs onduidelijke (bouw-)wegen door kleine dorpjes Friesland verlaten en teruggekeerd in het inmiddels vertrouwde Flevoland.

Foto's