Sauerland 2 t/m 5 april 2015



Zo kom je nog eens ergens. In dit geval aan de rand van het Duitse Soest. De binnenstad ligt achter de muur. Riante parkeergelegenheid, zoals wel vaker in Duitsland het geval is.

De plaatselijke Brauerei is befaamd en alcohol laat mensen rare dingen doen zoals te zien op de foto met het mannetje.

In het stadje zijn veel vakwerkachtige gebouwen te vinden. Hier een voorbeeld op de Markt. Ik ga er maar vanuit dat dit grote plein zo heet.





Hiernaast pakken donkere wolken zich samen. Een goed moment om een Bäckerei te bezoeken of om rond te kijken bij een schoenwinkel.

Als het er op aan komt, moet je je kunnen verdedigen. En zo te zien niet alleen met Pfefferspray. Dat mag daar verkocht worden. Allemaal wat minder krampachtig dan in Nederland. Dat merk je ook bij de benzinepomp. Bij het afrekenen staan de flessen whisky en kratten bier je vrolijk aan te staren. Neem ons mee! schijnen ze te roepen. Als nuchtere Hollander weiger ik dat natuurlijk pertinent.



Ze hebben daar veel meer met Pasen dan hier. “Schöne Ostern” hoor je heel vaak en etalages zijn versierd. Op Karfreitag kwamen we ook kinderen met ratelaars tegen. Die dienden ter vervanging van de kerkklokken, die naar Rome zouden zijn gevlogen. De fiets hiernaast is gedeeltelijk bedolven onder een nest.





Op weg naar het station. Duistere Duitser voor ons?

Via de veilige Hans(eweg) terug naar de auto.







Langs de Möhnesee. Dreigende druppels op de vooruit. Een behoorlijk grote plas water.

Even verder een bord dat aangaf dat we op de goede weg waren naar Arnsberg-Neheim. Dat was wel nodig want we waren af en toe verdwaald op de heenreis.




Hier rechts de Möhnestrasse en ons hotel. De straat was oud en oogde wat verwaarloosd. Er waren betere tijden geweest, zo getuigden de oude huizen en het wegdek.



Parkeren kon gemakkelijk, maar iedereen (wij ook) wilde een plekje voor het hotel.









Van de weinige treinenwinkels in Duitsland bevond zich er uitgerekend één schuin tegenover ons hotel. Rechts een blik in de etalage.

Nog even binnen geweest voor een losse tender. Wel erg duur! Dus maar daar gelaten.







De Marktgrill in Arnsberg-Neheim viel wat tegen. Bier was uiteraard goed. De pizza ter plaatse bereid. Meestal bevalt me de locatie tussen bier en pizza wel. Vandaar deze tekst tussen de desbetreffende twee foto's.







De volgende dag op pad. Hier en daar lag nog sneeuw. De wegen waren goed te berijden, ook zonder sneeuwbanden. Wel af en toe een zoektocht. Kwam ook door afgesloten wegen. Daardoor kwamen we niet in Winterberg. Dat zou de volgende dag worden langs een andere route. We hadden al besloten toch maar niet met de trein te gaan. Dat had ook te maken met onduidelijkheid over de prijs van het treinkaartje

Onderweg kwamen we langs het station van Erndtebrück. Een verlaten bouwvallig stationsgebouw, waar ik niettemin aan de spoorzijde in een kamer twee bedden ontwaarde. De trein op de foto is gehuurd van de ODEG. Deze maatschappij hoort eigenlijk thuis in de omgeving van Berlijn. Let op de traditionele seinen met bewegende armen.











We moesten natuurlijk ook naar de Altstadt van Arnsberg. Mooie gebouwen met daarboven mooie luchten.





Rechts twee wereldbeschouwers vanuit een raam op de derde etage van een woonhuis. Ik verbaas me dan weer over de mogelijkheden van de moderne fotocamera's.



En 's avonds was er Rioja. Ik ben geen Tapasmens, maar voor een keertje eet ik wel mee. Er lag op elk tafeltje een leitje waarop de nummers van de tapas konden worden genoteerd. Zo'n leitje vraagt er gewoon om door de (wat aangeschoten) bezoekers van verdere tekst te worden voorzien. Crean cuervos y te sacaran los ojos, bijvoorbeeld.











De volgende dag naar Winterberg. Druk en besneeuwd. Niet echt een leuke plaats. Maar wel schoenen gevonden. Het straatbeeld wordt trouwens net als bij ons, grotendeels bepaald door kleding- en schoenenzaken. De horeca is wel wat uitbundiger vertegenwoordigd. Maar ja, toeristen heh.









De Kahler Asten is het hoogste punt in het Sauerland (840 m). Daar lag nog heel veel sneeuw. Op de foto hiernaast het weerstation.





Een paashaas van sneeuw en een weids uitzicht.









In Brilon Wald een oud station met drie uitgerangeerde rijtuigen. De rails tussen de draaistellen is onderbroken. Weet niet waarvoor ze nog dienen. Groot emplacement naar het scheen vergane glorie.

Willingen is een aardig plaatsje. Groot feest moet het daar soms zijn, gelet op de vele bars en restaurants.





Een bankje voor de vermoeide toerist.



Rechts een regionale trein bij Hennesee.



's Avonds gedineerd bij Arena. Hoewel gedineerd? Ieder een bordje tagliatelle, de een een pestovariant en de ander een roomvariant. Daar bleef het bij.



Voor een nagerecht gingen we een paar deuren verder.






Ik vergat nog dat we op de heenweg in Lunteren iets hebben opgehaald........


We hadden al eerder ons oog laten vallen op het Eiscafé. Dat beviel heel goed. Aardige mensen en een mooie zaak. En perfect ijs natuurlijk.

Het was paasavond en ik hoorde zware kerkklokken dreunen. Uit het raam zag ik in een donkere lucht de maan, die naar ons keek.








Terug naar huis nog even bij Emmerich gestopt. Rommelmarktje bezocht met prikkelend boek (zie foto links).

Nog even over 'boulevard' gelopen en daarna via Elten naar Almere. En nu thuis maar wachten op de boete(s) voor te snel rijden in Duitsland. Eén keer zijn we sowieso geflitst. Schijnt dat je er daar nog een foto bijkrijgt. Dat is dan wel weer leuk!




Terug naar Reizen