Porto en Aveiro 24 tot en met 29 september 2016

Zaterdag 24-9-2016

Overdag vliegen is veel prettiger dan 's nachts, vind ik. Wel de pech dat er twee krijsende baby's aan boord waren, maar och, verder ging alles goed. Eenmaal geland werden we keurig opgewacht door een jongen met een papier in de hand met mijn naam erop. Per taxi naar het hotel. Dit lag in een drukke straat. Kleine, efficiënte kamer maar schoon en vlak bij de Douro.

Vrijwel direct de omgeving gaan verkennen en de eerste brug over. Vandaar gelopen naar de dubbele metalen brug, gemaakt door een vroeger medewerker van Eiffel. Indrukwekkend panorama. Verder met een gondel naar beneden langs de kelders met port. Een straatje ingelopen waar een kleine kruidenier was. Blikje Super Bock gekocht.

Veel oude mensen hier hebben een gebit met gebreken. Terug gegaan naar de Douro. Via de meest westelijke brug naar de andere kant van de rivier. Zicht op de Atlantische Oceaan. De brug lag hoog. Een klimtocht langs de helling was nodig om weer op de weg langs de rivier terug te komen, richting stad. Het straatbeeld werd druk en toeristisch, maar leuk. Verder gelopen onder de metalen brug door. Het werd al donker en we moesten weer naar boven. Uiteindelijk een soort trap met stenen treden gevonden en onder een spoorweg door klauterend weer het stadsniveau bereikt. De ingebouwde Tomtom in mijn hoofd liet me niet in de steek.

Leuke (en goedkope) pizzeria gevonden met nog net een tafeltje vrij, na eerder in het centrum twee keer gestuit te zijn op “reservado”. Later in een cafeetje koffie gedronken. Ook hier werd gekeken naar voetbal. We waren de enige toeristen.

Zondag 25-9-2016

In het souterrain van het hotel het ontbijt geprobeerd. Goed, niet heel uitgebreid, maar ruim voldoende voor deze twee reizigers. Daarna de stad in. Eerst op zoek naar het station, vanuit we de volgende dag naar Aveiro zouden reizen. Een kerkhof bezocht. Straatjes met huisjes, waarin de overledenen. De wijze raad gekregen de rugzakken niet op de rug te dragen.

De 6 bridges cruise gemaakt over de Douro. Prachtig! Daarna de portkelder van Sandeman, ook bekend van de sherry in Spanje. Het beeldmerk laat een zwarte figuur zien. Het hoofddeksel is Spaans, de cape Portugees, zo vertelde het meisje dat onze gids was en dezelfde kleding droeg. Port geproefd en gekocht. Veel gelopen en nogmaals gemerkt dat Porto (of Oporto zoals ze hier schrijven) heuvelachtig is. Bij dezelfde kruidenier als gisteren weer een versnapering gekocht (Port is niet mijn ding) en gehoord dat we inmiddels Boa Tarde moesten zeggen in plaats van Bom Dia. Via de bovenste etage van de metalen brug langs de trambaan weer naar het stadscentrum. Gemerkt dat Portugezen veel later dineren dan wij gewend zijn en prettig vinden.

Maandag 26-9-2016

De dag van vertrek naar Aveiro. 's Morgens eerst met de metro (tram) naar de kust. Zeer behulpzame man hielp ons bij de automaat met het kopen van een kaartje.

Eenmaal bij de zee zuidwaarts gewandeld. Mooie schuimende golven en rotsen, hier en daar strand. Blauwe lucht. Een stuk langs de Douro landinwaarts. Plan was om met het oude trammetje te gaan. Werkzaamheden aan bomen zorgden er echter voor dat we maar een paar haltes meekonden. Daarom bus 500 genomen naar de Place de Libertad. Onze trein wachtte immers niet.

In het hotel waar we twee dagen weer terug zouden komen, konden we onze koffer achterlaten. Vriendelijke receptionisten. Onderweg naar station het haar laten knippen. In een snelle trein, richting Lisboa, met gereserveerde plaatsen naar Aveiro. Onderweg leuk gesprek met Braziliaans stel, dat hier ook op vakantie was.

In Aveiro een stralend blauwe lucht en nog warmer dan in Porto. We waren om 14.30 uur bij het hotel. Helaas was de kamer nog niet gereed. Maar de toeriste had een goed idee: “Laten we eerst de boottocht gaan doen”. Leuke gids en stuurman op de moliciero. Prachtige gondelachtige boot, rijkelijk voorzien van kleuren. Veel gehoord over de zoutwinning uit het zeewater en ook over het zeewier, dat gebruikt werd als mest voor het land.

Onze hotelkamer was klein, maar had een leuk balkonnetje en een soort jacuzzi, waarvan de bediening even onduidelijk was. Knop kon behalve naar links en recht ook naar beneden en naar boven........... Sinds lange tijd ook weer kamersleutel gekregen in plaats van een kaartje. Ongeïnteresseerd receptiemeisje. Het ontbijt was in de naastgelegen pastelaria Santa Johanna. In het straatje een grondwerker een fooi gegeven, gewoon zo maar. Je zal maar de hele dag knielend putjes in het wegdek moeten hakken. De stad verkend en bananen uit Madeira gekocht. Op zoek naar een betaalbaar restaurant. Gevonden en ook bier en wijn. Tja...... Terug in het hotel bewees de airco 's nachts goede diensten.

Dinsdag 27-9-2016

Redelijk fris ontwaakt. De dame uit de pastelaria was zeer behulpzaam en loodste ons door de keuzemogelijkheden. Het was 's morgens vroeg spitsuur met Portugezen, die op weg naar werk ontbeten met heel veel bladerdeeg en kleine kopjes café (65 cent). Overal in Aveiro wordt geadverteerd met Ovos moles, kleine schuitjes met eigeel.

Op de fiets door en uit de stad. Op vertoon van je paspoort kon je die gratis lenen. Ideaal, ook al werkten de remmen niet en gingen we bij hellingen veiligheidshalve maar lopen. Zoutwinnerij bezocht en geprobeerd de kust te bereiken. Bleek te ver. Langs andere weg terug naar Aveiro. “Parco la linea” o.i.d. hoorde ik, oftewel langs de spoorbaan. Fietsen weer ingeleverd en even gerust. De leeftijd hé. Aveiro heeft ook een prachtig modern winkelcentrum met bovenop een park. Nog even rondgedoold door de stad, we zijn geen museumbezoekers, en treintje genomen door de stad zoals het echte toeristen betaamt. Universiteitscomplex en flamingo's gezien. Verder de inmiddels bekende, hobbelige wegen gevoeld. Daarna de souvenirwinkels getrotseerd. Eén ervan verkocht ook gekoelde literflessen Super Bock.

Gedineerd bij “Zig zag”. Groene kool met aardappels bij de zalm.

Woensdag 28-9-2016

Vroeg op en om 7 uur al bij de pastelaria. Jonge Portugezen spreken goed Engels, ouderen niet altijd. Hier konden we uit de voeten met Spaans. We wilden naar het strand. Er reden bussen naar Costa Nova, nieuwe kust dus. Dit heeft te maken met het door stormen vroeger langere tijd geblokkeerd met zand zijn van de haven. Daardoor ontstonden lagunes met stilstaand water tussen Aveiro en de kust. Dit gebied heet Ria, maar dat is toeval. In een halfuur bereikten we Costa Nova, waar we ook de huisjes vonden, waar strepen doorliepen. Het weer was prachtig, 31 graden, het strand was schitterend en bijna verlaten, de zee wat woest en rotsen vormden hier en daar de scheiding tussen stukken strand. Wijselijk maar niet gaan zwemmen wegens de heftige golfslag en het zuigen van de bodem. Aardewerken schaaltje gekocht als souvenir. In Aveiro teruggekomen gewinkeld langs de weg naar het station. In de trein leuk gesprek met bijna Nederlands echtpaar met poppenkind.

We willen altijd zo veel mogelijk uit een vakantiedag halen. Daarom in Porto aangekomen direct op weg naar El Corte Inglés, een gigantisch warenhuis op de zuidoever van de Doura. En passant ook de kathedraal van Douro bekeken. Over het bovendek van de metalen brug. Daar wachtte tot onze verrassing een shuttle bus van het warenhuis, die ons na een enerverend ritje door smalle straatjes naar beneden langs het gebied van de portkelders weer boven afleverde bij de grote winkel. Een soort Bijenkorf maar dan veel groter over 6 verdiepingen en ook ondergronds nog winkelruimten. Teruggelopen naar 'onze' pizzeria en gekeken hoe op een houtsvuur gebakken werd. Een jonge ober wilde graag het red light district in Amsterdam bezoeken. Sangria gedronken en als souvenir bierglas meegekregen.

Donderdag 29 september 2016

T-shirt gezien in winkeltje bij metalen brug was reden om op de ochtend van dag van vertrek naar huis, nog even die kant op te gaan. Kenden zo langzamerhand de weg goed. Winkel bleek om 9 uur nog gesloten. Veel souvenirwinkels zijn overigens in handen van mensen uit India/Pakistan o.i.d. Ergens anders alsnog geslaagd en even verderop apotheek en bakker bezocht. De kerstman kocht een mooie tas van kurk.

Taxi naar vliegveld en een rustige en snelle terugvlucht met aangenaam praatgezelschap. Regen wachtte ons op in Amsterdam. Per trein het laatste stukje. Om ca. 18.30 uur was ook dit reisavontuur weer afgelopen. Bordenvol indrukken, leek alsof we veel langer waren weggeweest dan 6 dagen. Veel aardige mensen ontmoet en vastbesloten om ooit Lissabon te gaan bezoeken.