Rondje Markermeer 19 juni 2017

De route tegen de klok in.

Op mijn emmerlijst stond al een tijdje bovengenoemd rondje. Ik zag echter op tegen de afstand. 140 km fietsen in één dag is voor mij erg veel. Toen de weersvoorspelling hitte voorspelde, maar nauwelijks of geen wind, greep ik mijn kans. Even gedubd over met de klok mee of tegen. Gekozen voor tegen. Bleek de juiste keuze te zijn.

Rond 5 uur in de ochtend op de fiets, heerlijk koel en stilte alom. Nadat ik mij een weg had gebaand door Almere reed ik op de dijk naar Lelystad. In de verte zag ik de hoge communicatiemast en het begin van de zon opdoemen. Blij met mijn zonnebril. Even gestopt voor wat foto's. Ook van de Oostvaardersplassen, al begrijp ik niet altijd de schoonheid daarvan.

Lelystad kwam dichterbij en via Batavia en de oude schepen dan eindelijk de lange dijk naar Enkhuizen op. Onderweg ontmoette ik maar weinig menselijke tegenliggers. Wel veel vliegjes, die bleven plakken. Gestopt bij het kleine restaurantje halverwege de dijk, dat ik nog steeds niet goed duiden kan met al die Engelse opschriften en fietsenrekken van de Julianatoren.

Ik arriveerde om 8 uur in Enkhuizen. Het station met daar vlak bij de aanlegplek van de boot naar Stavoren. Door het stadje gedwaald en de bekende plekjes weer eens gezien. Toen door naar Hoorn. Bij toeval kwam ik op de dijk langs het water. Prachtige tocht. Onderweg zag ik lepelaars lepelen in een kleine poel.

Inmiddels was de warmte en daarmee het waterverbruik opgelopen. Bij elkaar zou ik die dag, afgezien van koffie en jus, 3 liter drinken.

In Hoorn vroeg ik waar de HEMA was. Reden daarvoor was het ontbijt. Spotgoedkoop. Ik kon hier ook mijn lege waterflesjes vullen. Helaas ontdekte ik pas op het toilet hoe mijn gezicht er uit zag. Volgeplakt met insecten. Gesterkt reed ik nog een rondje door het plaatsje. Op het Stadhuisplein was men bezig de troep op te ruimen van een feest. Heel mooie gevel, dat stadhuis, maar kwam door alle rommel wat minder uit de verf.

Op weg naar Purmerend, dat ik echter steeds rechts liet liggen. Ik kwam over smalle wegen door kleine dorpjes. Geraas van auto's was er nauwelijks.

Even Edam bekeken. Was daar volgens mij nog nooit geweest. Hoe anders dan Volendam. Rust, grachtjes, toeristen en kaaswinkels, wat had je dan gedacht?

Nadat ik in Ilpendam weer water had gekocht bij de minimarché ging ik, vermoedelijk langs het Noordhollandskanaal, verder naar Amsterdam. In de verte zag ik de bebouwing al waaronder de Amsteltoren. In Amsterdam kwam ik na via Zunderdorp een fraaie golfbaan te zijn gepasseerd, in Nieuwendam. Op het Waterlandplein de watervoorraad bij AH bijgevuld. Ik begon wel moeier te worden. Eenmaal in Amsterdam of eigenlijk al na Enkhuizen voelde ik echter dat ik de tocht zou uitrijden. Mijn hoofd was de baas over de rest van mijn lichaam.

Via de toeristische route naar Muiden. Ik sprak bij de geopende brug een man die gisteren vanuit Assen naar Amsterdam was gefietst en nu bezig was met de terugreis. Dat relativeerde mijn prestatie en zette mij weer met beide voeten op de pedalen. Even later fietste ik een stukje op met de bestuurder van een accufiets. Beviel hem goed, zou mij ook bevallen, zo verzekerde hij me. Tja.

Langs het strandje van Muiderberg over de brug naar Almere, waar nog steeds het stukje weg van de afrit naar Poort niet is hersteld, via de Vomar naar de straat van de reeds lang geleden overleden filmster, waar ik om ongeveer 16 uur arriveerde. Tevreden met deze zelfoverwinning en mooie dag.

Foto's