Breda 2 januari 2016

De tweede dag van een nieuw jaar. En we moesten weg. De keuzedag voor het vrij reizen voor de oude man dreigde ongebruikt te blijven en ook het Kruidvattreinkaartje voor de jongere dame dreigde de uiterste houdbaarheidsdatum te bereiken. Een niet te ver reisdoel uitgezocht, hoewel toch nog wel twee uur reizen. Buiten was het bewolkt en onderweg regende het zo nu en dan. Eenmaal in Breda, tegenwoordig gelegen in de streek waar de meeste moorden plaatsvinden, West Brabant, bleef het droog en de zon ging zelfs even schijnen. De resten van de oudjaarviering waren her en der nog zichtbaar en zelfs ook nog die van de viering van de verjaardag van ene Jezus.

Het station van Breda werd vernieuwd. Dat betekende lange hoge trappen naar een brug over de sporen naar het stadscentrum. Thuis twee wandelingen uitgeprint, maar toevallig tegen bordjes met “stadswandeling” er op gedrukt, aangelopen en toen die maar gevolgd. Ging echter slechts een paar straten goed. Het kasteel met de KMA is niet te vermijden. Het Begijnhof ook niet, evenals de haven en de grote markt en de grote hoge kerktoren. Gedrukt op het droeve faillissement van V&D en gezien dat De Bijenkorf Breda spoedig de rug zou doen toekeren. Gewandeld door oude straatjes met heel veel uitgaansgelegenheden. Aardige stad wel, mengeling van Maastricht, Gouda en Amersfoort hier en daar. Ook vaak steigers gezien. Eenmaal weer terug op het station, de oude man had een paar pantoffels gescoord in maat 44, die wonderwel pasten, behoorlijk moe. De leeftijd gaat mee spelen, niet waar?! Dus niet voor de verleiding bezweken om vandaag nog overal gratis heen te reizen, maar braaf in de trein naar Den Haag c.s. en vandaar via Leiden naar Almere. Snel nog een paar boodschappen gedaan en naar ons eigen kasteel gelopen.

Dit is een locomotief, die kennelijk luistert naar de naam Erik Jan. Een tijdje is het populair geweest kinderen een dubbele naam te geven, nietwaar Jan Willem, Willem Alexander, Henk Jan en anderen? Ook bij deze loc is de naam waarschijnlijk een compromis.

De bouwactiviteiten bij het station.

De weg naar de hel, ik bedoel natuurlijk het centrum, is groen geplaveid. Rechts iets met ons vorstenhuis in het Valkenbergpark.

In dat park ook een leuke haan en een prachtig etablissement waar de pot onder meer spaghetti, ijs en worst schaft. De heer hiernaast, onbekend of hij te gast was, is wat wit weggetrokken.

Vluchteling of gewoon zwerver of gewoon...

Geen speelgoed maar echt. De uitnodiging hiernaast hebben we naast ons neer gelegen.

Het eerste bordje met “Stadswandeling”.

Het is maar net vanuit welk perspectief je iets bekijkt.

Breda heeft bepaalde aantrekkelijke kanten.

Wat druilerig

maar ware liefde ….......

Dreiging?

Bruid zonder hoofd.

Een mooie pop toch hiernaast?

Ik heb er genoeg.

Het onvermijdelijke Begijnhof. De laatste Begijn vertrok in 1990.

Het jongetje naast de boodschappentas staat hier al lang zo te zien.

Vroeger zat hier De Gruyter.

Niet alle dagjes weg zijn duur. Vandaag aan eten en drinken in totaal € 7,20 uitgegeven voor ons twee. Sober en dat kan geen kwaad.

Geen oliebollen gekocht dus.

Zara, the girl.

(Te) deftig?

De beruchte trappen. Onder midden zicht op de (vroegere?) fabriek van De Faam.

De brug wilde nog verder groeien.

De toeslag voor de snellere Intercity direct, vroeger Fyra geheten, is soms weggegooid geld. Op de heenreis kwamen we gelijktijdig aan.

Dit is dus een Koploper in Breda. Comfortabel vervoer nog steeds. Betere stoelen en minder krap dan de dubbeldekkers. Vanuit Den Haag CS naar Leiden en daar in de trein met eindbestemming Lelystad. Het was goed zo.

Een feestelijk besluit.